دنیا

چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهایست

                                                      ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشایست

مرا در اوج می خواهی تماشا کن تماشا

                                                    دروغ این بودم از دیروز مرا امروز حاشا کن

در این دنیا که حتی ابر نم گرید  به حال من

                                                    همه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنها

گرد افتاد در کارم به خود کردو گرفتارم

                                                   به جز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم